امضای سازنده همچنان پیداست

پلتفرم: PS3، PS VITA، PC
ناشر: Ripstone
سازنده: Nifflas’ Games and Green Hill
سبک: سکوبازی
امتیاز: 7
در صنعت بازیهای مستقل، نیکلاس نایگرن ملقب به نیفلاس چهره شناخته شدهای به شمار میرود.
قبل از این بازی، دو نسخه دیگر از آن برای PC عرضه شده بود و حالا انتشار Knytt Underground ابـتـدا برای کنسولهای سونی، حرکت جدیدی از سوی این سازنده بوده و عدهای خاص را به هیجان درآورده است. با اینکه تاریخ عرضه نسخه PC بازی معلوم نیست، اما مدتی است برای دانلود در شبکه PSN قرار گرفته است.
باید اعتراف کرد که توصیه به خرید بازی کمی سخت است، زیرا این روزها بازیکنندهها کمکم دارند از بازیهای مستقل سکوبازی دو بعدی اشباع میشوند و اگر چارهای اتخاذ نشود هیچ بعید نیست که آنها هم مثل عناوین تیراندازی کلیشهای شوند. Knytt Underground بازی بینقصی نیست اما در مقایسه با بازیهای اولیه نیفلاس که به خاطر قرار دادن یک توپ اسکریپت نشده به عنوان قهرمان نقش اول شهره هستند، تصاویر گرافیکی پس زمینه و سیلوئت کاراکترها یک قدم رو به جلو محسوب میشود.
این بازی به نسبت نسخههای قبلی خود از طرح داستان قدرتمندتری برخوردار بوده و از آن دست قصههاست که تقریبا تا انتهای بازی هیچ اطلاعات روشنی از اینکه واقعا چه خبر است به مخاطب نمیدهد. بسیاری از مکانیکهای بازی شبیه مجموعه «در میان یک جنگل انبوه» است با ذکر این نکته که شخصیت منفی داستان استعداد و تمایلی عجیب به تبدیل شدن به یک توپ جهنده را دارد! سبک و سیاق سکوبازیهای بازی یادآور عنوان مستقل VVVVVV است که هر دو پیرو مکتب متروید در طراحی سکوها به شمار میآیند.
یکی از مواردی که قطعا از خوبیهای بازی است این است که در ابتدا دختربچهای بهنام Mi و «باب توپه» به عنوان دو شخصیت مجزا معرفی میشوند سپس در مراحل جالبی که برای آموزش بازی تدارک دیده شده است، پیش از آنکه شخصیتها با یکدیگر ادغام شده و کاراکتر واحدی را بسازند ـ که توانایی تغییرشکل دادن را دارد ـ با نحوه کنترل هر یک از آنها کاملا آشنا خواهید شد. هنگام تجربه گیمپلی میبینید که چگونه بازی با تغییر ظاهر و ویژگیهای کاراکتر از یک سکوبازی استاندارد و شناخته شده به سکوبازیی تبدیل میشود که در آن باید با توپ به دیوارها کوبید یا از روی موانع بجهید.
این تغییرات باعث شده است تا مجبور شوید هر یک از مراحل بازی را از دیدی دیگر نیز بررسی کنید. ماریوی قارچخور در اینجا عملا بیاستفاده است، در عوض باید مسیر خود را مشخص کنید و برای انجام هر عکسالعملی با توجه به قوانین جدید بازی آماده باشید. یکی از تخصصهای نیفلاس بخش فیزیک بازیهایش است و Knytt Underground نیز از این قاعده مستثنا نیست.
فیزیک بازی بخوبی عمل کرده و ضمنا چند توانایی ویژه نیز در بازی وجود دارد که با دودهایی رنگی به تصویر کشیده شده است. این تواناییها تاثیر زیادی در روند بازی دارد، از اجازه پرشهای بلند گرفته تا نامرئی کردن کاراکتر، همگی بازیکننده را در انتخاب مهارت و استراتژی مناسب به چالش میکشد.
یکی از ایرادهای اساسی این بازی مراحل بسیار طولانی و سرعت کم پیشروی آن است. همچنین بخشهایی از مراحل بشدت خالی به نظر میرسد و دیدن آنها در طول سفر کاراکتر چندان جالب نیست. بازیهای قبلی نیفلاس همگی مقیاسی کوچک داشتند و او کارش را بخوبی انجام میداد، اما حالا به نظر میرسد وی بخوبی نمیدانسته یا خسته شده و حوصله نداشته تا مراحل گستردهای برای عنوانی در این مقیاس بزرگ چون Knytt Underground طراحی کند.